எதையோ தொலைத்துவிட்டது போலவே
அழத் தொடங்கி விட்டது வானம்.

ஒரு வாரத்தை தாண்டியும்- அழுதுகொண்டிருக்கிறாயே

அப்படி என்னதான் உனக்கு சோகம்.

தோழர் தோழிகளை தொலைத்தாயா...அல்லது
பகைவனின் துப்பாக்கி முனையில்
நீதான் மாட்டி தவிக்கிறாயா...

எதற்காக அழுதுகொண்டே இருக்கிறாய்.

சகோதரர்கள் சுடப்பட்டார்களா...
சகோதரிகள் கற்ப்பழிக்கப்பட்டார்களா..எதை
நினைந்து நினைந்து அழுது கொண்டிருக்கிறாய்.

கைது செய்யப்பட்டவர்கள் விடுவிக்கும் வரையும்...
காணாமல் போனவர்கள்வீடு வரும் வரையும்...
அழுது கொண்டிருக்கிறாயா...

உன் அழுகையின் அலாரம் தான் என்ன...

நாமும் இப்படித்தான் கொஞ்ச நாளாய்
உன்னை போல ...

அழுகையோடே இருந்தோம்.

"எங்கள் அழுகையையும் யாரும் கேட்டபாடில்லை"

நெடுந்தீவு முகிலன்